De eerste daagjes ( made by Sanne)
Door: Sanne Keurentjes
Blijf op de hoogte en volg Marian
28 September 2014 | Indonesië, Yogyakarta
Zaterdag 27 september Jakarta - Bandung
Goedemorgen! Wat is het heerlijk wakker worden na een lange nacht rust. Direct gestart met een ontbijtje in het hotel. Nasi, brood, kroepoek, lekker! Vandaag hebben we besloten de bus naar Bandung te nemen, helaas was de trein naar Yogja al vol. We werden afgezet op het vliegveld en zijn daar op zoek gegaan naar de bus die ons sou brengen. Hier werd al duidelijk dat we een ware attractie zijn. Ik weet niet of het komt door onze grote tassen of brede glimlach, misschien het feit dat we blank zijn en boven iedereen uit komen.
Nadat iedereen drie keer naar ons heeft kunnen kijken, want we zijn een paar keer heen en weer gelopen, hadden we dan eindelijk de bus gevonden, primajasa! Wat een geluk, voor 90.000 konden we over een kwartier vertrekken. Wat mij opviel was dat er ongeveer 6 mensen in touw zijn om een halve bus te begeleiden en te laten vertrekken. Enigszins verontrustend was het gebed voor een goede reis voordat we vertrokken.
Eerst reisden we door de imposante stad Jakarta, wat een enorme stad met grote gebouwen. Toen we later de stad uit reden hebben we een aantal keer tol moeten betalen, dit bedroeg maarliefst 1 euro. Aangezien we nog redelijk moe waren van de reis en tijdsverschil hebben we af en toe (lees de helft van de reis ongeveer) onze ogen gesloten.
Na een nogal hectische binnenkomst in Bandung, scooters en auto's overal, werden we afgezet op een plek buiten de stad. Marian raakte aan de praat met een meisje die ons ontzettend hielp bij het zoeken van een taksi. Daarna kwam er een Indonesische jongen bij staan en we raakten aan de praat. Bij het uitblijven van de taksi heeft zijn chauffeur ons afgezet bij het hotel.
Een prachtig hotel dat nog maar net 2 weken open was. Daarom konden we er nu voor gereduceerd bedrag verblijven. We reserveerde het penthouse boven op het dak van het hotel met eigen zwembad. Best wel je luxe, maar ach, je bent maar 1 keer in Bandung.
Allereerst staken we over, of ik bedoel probeerden we over te steken naar het station dat tegenover het hotel lag. Oversteken in Indonesië is met gevaar voor eigen leven. Zelfs een zeebrapad biedt geen enkele garantie. Eenmaal aangekomen gingen we op zoek naar een treinticket naar Yogja. De bureaucratie kwam hier even naar boven. Je trekt een nummer, vult een ticket in en gaat vervolgens zitten wachten. Als je eindelijk aan de beurt bent mag je met handen en voeten uitleggen wat je wilt. Oorspronkelijk wilde we in klasse eksekutif, maar toen we hoorde dat we voor een aparte ervaring in economy klas moesten gaan zitten hebben we dat natuurlijk gedaan. ( min of meer gedwongen omdat er geen plaatsen meer waren).
Terug in het hotel mochten we in ons penthouse, zoals jullie op de foto's kunnen zien hadden we een prachtig uitzicht over Bandung. Het water was iets koud, maar dat mocht de pret niet drukken. Toch jammer dat er ineens andere mensen op ons terras zaten...
Op goed advies van de lonely planet kwamen we terecht bij een restaurant dat bekent staat om de indonesische specialiteiten, we hebben er heerlijk gegeten. Saté, soto, verse ananas sap en natuurlijk een Indonesisch biertje!
Zondag 28 september Bandung - Yogja
Wekker om 5:30 uur, dat zijn nog eens tijden in de vakantie. Onze bestemming ligt 7,5 uur reizen met de trein voor ons. Aangezien we er bijna vrijwillig voor hebben gekozen om economy bisnis klas te reizen, zou dit een lange reis worden. Internet vertelde ons dat reizen in deze klasse een aparte ervaring zou worden. Nu is er volgens mij niets mis met apart, echter kan ik me voorstellen dat ze hierbij op het toilet doelen. Neem een Frans toilet met gaatjes in de vloer, in een hobbelende trein, Viola! Het is niet voor niet dat er een tuinslang hangt om de boel even schoon te spoelen, laten we zeggen dat de schoenen droog zijn gebleven.
Vooral het eerste gedeelte van de reis was adembenemend. Door de bergen, hellend naar links en naar rechts met als uitzicht de mooie groene rijstvelden. Hardwerkende mensen met mooie gewaden aan het planten, hele gezinnen wandelend over de spoorlijn. Je krijgt het vermoeden dat er risico's worden genomen die een Nederlandse moeder zou bestraffen ;).
Zodra de trein stopt horen we allerlei gegil om ons heen, overal staan mensen eten en drinken te verkopen aan de passagiers. Water, tahu, nasiii goooreng, voor ieder wat wils. Op een of andere manier lijkt een reis in de trein toch niet zo lang als in het vliegtuig.
Na enige vertraging kwamen we uiteindelijk om 15:00 uur aan in het drukke en gezellige Yogja. Nog niet helemaal duidelijk waar we precies stonden werden we lelijk ontvangen door de taksi chauffeurs. Nee, no, nee dank je wel, wij gaan namelijk zelf op pad. Met de lonely planet in de hand kom je ..... En zo is dat maar net! We zijn zojuist gearriveerd in een heerlijk hotel met wederom een penthouse zwembad. Het is duidelijk dat deze plaats meer backpackers trekt, we zien voor het eerst meer blanken door de straten lopen. Het klinkt een beetje gek, maar blijkbaar voel je je dan toch minder aangekeken. We delen de aandacht zeg maar... Dankzij onze trouwe vriend kwamen we terecht bij een restaurantje in gang 2 dat bedhot resto heet. Een spannende trap naar een balkon waarop we direct begrijpen waarom de Spaanse pepers in de naam zitten. Het loopt namelijk iets schuin af, dat een extra dimensie aan de maaltijd geeft. De kaart liet ons verlangen naar een heerlijk bord kip en nasi, tahu en loempia's. Wellicht is de bedoeling van het balkon je als reiziger bewust te maken van de gevolgen van al dat eten, zeker als je reist met zo'n zware koffer ;).
Tot het volgende verslag!
Goedemorgen! Wat is het heerlijk wakker worden na een lange nacht rust. Direct gestart met een ontbijtje in het hotel. Nasi, brood, kroepoek, lekker! Vandaag hebben we besloten de bus naar Bandung te nemen, helaas was de trein naar Yogja al vol. We werden afgezet op het vliegveld en zijn daar op zoek gegaan naar de bus die ons sou brengen. Hier werd al duidelijk dat we een ware attractie zijn. Ik weet niet of het komt door onze grote tassen of brede glimlach, misschien het feit dat we blank zijn en boven iedereen uit komen.
Nadat iedereen drie keer naar ons heeft kunnen kijken, want we zijn een paar keer heen en weer gelopen, hadden we dan eindelijk de bus gevonden, primajasa! Wat een geluk, voor 90.000 konden we over een kwartier vertrekken. Wat mij opviel was dat er ongeveer 6 mensen in touw zijn om een halve bus te begeleiden en te laten vertrekken. Enigszins verontrustend was het gebed voor een goede reis voordat we vertrokken.
Eerst reisden we door de imposante stad Jakarta, wat een enorme stad met grote gebouwen. Toen we later de stad uit reden hebben we een aantal keer tol moeten betalen, dit bedroeg maarliefst 1 euro. Aangezien we nog redelijk moe waren van de reis en tijdsverschil hebben we af en toe (lees de helft van de reis ongeveer) onze ogen gesloten.
Na een nogal hectische binnenkomst in Bandung, scooters en auto's overal, werden we afgezet op een plek buiten de stad. Marian raakte aan de praat met een meisje die ons ontzettend hielp bij het zoeken van een taksi. Daarna kwam er een Indonesische jongen bij staan en we raakten aan de praat. Bij het uitblijven van de taksi heeft zijn chauffeur ons afgezet bij het hotel.
Een prachtig hotel dat nog maar net 2 weken open was. Daarom konden we er nu voor gereduceerd bedrag verblijven. We reserveerde het penthouse boven op het dak van het hotel met eigen zwembad. Best wel je luxe, maar ach, je bent maar 1 keer in Bandung.
Allereerst staken we over, of ik bedoel probeerden we over te steken naar het station dat tegenover het hotel lag. Oversteken in Indonesië is met gevaar voor eigen leven. Zelfs een zeebrapad biedt geen enkele garantie. Eenmaal aangekomen gingen we op zoek naar een treinticket naar Yogja. De bureaucratie kwam hier even naar boven. Je trekt een nummer, vult een ticket in en gaat vervolgens zitten wachten. Als je eindelijk aan de beurt bent mag je met handen en voeten uitleggen wat je wilt. Oorspronkelijk wilde we in klasse eksekutif, maar toen we hoorde dat we voor een aparte ervaring in economy klas moesten gaan zitten hebben we dat natuurlijk gedaan. ( min of meer gedwongen omdat er geen plaatsen meer waren).
Terug in het hotel mochten we in ons penthouse, zoals jullie op de foto's kunnen zien hadden we een prachtig uitzicht over Bandung. Het water was iets koud, maar dat mocht de pret niet drukken. Toch jammer dat er ineens andere mensen op ons terras zaten...
Op goed advies van de lonely planet kwamen we terecht bij een restaurant dat bekent staat om de indonesische specialiteiten, we hebben er heerlijk gegeten. Saté, soto, verse ananas sap en natuurlijk een Indonesisch biertje!
Zondag 28 september Bandung - Yogja
Wekker om 5:30 uur, dat zijn nog eens tijden in de vakantie. Onze bestemming ligt 7,5 uur reizen met de trein voor ons. Aangezien we er bijna vrijwillig voor hebben gekozen om economy bisnis klas te reizen, zou dit een lange reis worden. Internet vertelde ons dat reizen in deze klasse een aparte ervaring zou worden. Nu is er volgens mij niets mis met apart, echter kan ik me voorstellen dat ze hierbij op het toilet doelen. Neem een Frans toilet met gaatjes in de vloer, in een hobbelende trein, Viola! Het is niet voor niet dat er een tuinslang hangt om de boel even schoon te spoelen, laten we zeggen dat de schoenen droog zijn gebleven.
Vooral het eerste gedeelte van de reis was adembenemend. Door de bergen, hellend naar links en naar rechts met als uitzicht de mooie groene rijstvelden. Hardwerkende mensen met mooie gewaden aan het planten, hele gezinnen wandelend over de spoorlijn. Je krijgt het vermoeden dat er risico's worden genomen die een Nederlandse moeder zou bestraffen ;).
Zodra de trein stopt horen we allerlei gegil om ons heen, overal staan mensen eten en drinken te verkopen aan de passagiers. Water, tahu, nasiii goooreng, voor ieder wat wils. Op een of andere manier lijkt een reis in de trein toch niet zo lang als in het vliegtuig.
Na enige vertraging kwamen we uiteindelijk om 15:00 uur aan in het drukke en gezellige Yogja. Nog niet helemaal duidelijk waar we precies stonden werden we lelijk ontvangen door de taksi chauffeurs. Nee, no, nee dank je wel, wij gaan namelijk zelf op pad. Met de lonely planet in de hand kom je ..... En zo is dat maar net! We zijn zojuist gearriveerd in een heerlijk hotel met wederom een penthouse zwembad. Het is duidelijk dat deze plaats meer backpackers trekt, we zien voor het eerst meer blanken door de straten lopen. Het klinkt een beetje gek, maar blijkbaar voel je je dan toch minder aangekeken. We delen de aandacht zeg maar... Dankzij onze trouwe vriend kwamen we terecht bij een restaurantje in gang 2 dat bedhot resto heet. Een spannende trap naar een balkon waarop we direct begrijpen waarom de Spaanse pepers in de naam zitten. Het loopt namelijk iets schuin af, dat een extra dimensie aan de maaltijd geeft. De kaart liet ons verlangen naar een heerlijk bord kip en nasi, tahu en loempia's. Wellicht is de bedoeling van het balkon je als reiziger bewust te maken van de gevolgen van al dat eten, zeker als je reist met zo'n zware koffer ;).
Tot het volgende verslag!
-
28 September 2014 - 16:31
Nicky Keurentjes:
Hey meiden,
Leuk verslag!! Ik hoor het al jullie genieten volop!!
Nog veel plezier en tot het volgende verslag!!
Groetjes,
Nicky xxx -
28 September 2014 - 17:09
Ton En Helma:
Leuke jurk Marian. Veel plezier nog. Ton en Helma
-
28 September 2014 - 17:49
Lars:
Wat een genot om te lezen! Niet op de eerste plaats vanwege de vele herkenbare ervaringen maar vooral jullie beleving!! Senang sekali dan hati-hati! -
28 September 2014 - 17:56
Han:
Boeiend verslag, wel een andere wereld blijkbaar. Fijn dat het jullie goed bevalt. Doorgaan met het reisverslag, zie uit naar het vervolg. Let goed op jezelf en elkaar. Groetjes padre. -
28 September 2014 - 21:29
Fem:
Ohhhh leuk leuk leuk!
Lekker blijven genieten meiden! Jullie svontuur gaat nog mooier worden :)
Ik mis Indonesie!!
Kus
Fem -
30 September 2014 - 00:10
Karim:
Super leuk!!! Ben reuze benieuwd naar het vervolg. Pas goed op elkaar and lots of fun!
Groetjes,
Karim -
30 September 2014 - 19:31
Michelle:
Wauw! Ik herken veel belevenissen. Leuke foto's. Lekker genieten. Kus! -
01 Oktober 2014 - 11:32
Mitchel:
Leuk om te lezen! Veel plezier nog, maar dat gaat vast lukken;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
